ulica obłoczna

[nebbia]

w koronalnych rozbłyskach namiętnej
protuberancji energią wiatru słonecznego gwałtownie
i niespodziewanie wtargnąłeś a ja pokraśniałam
zorzą polarną odreagowując efekt
halo
zaraz potem zniebieszczałam wniebowzięta
rywalizacją żywiołów w kolorze
blu

dzisiaj kiedy sięgam po więcej zawłaszczam obłoki
nad miastem przyczajone kamieniczki ukrywając
fasady za zapomnianym murem przytakują mansardami
okna zalotnie trzepoczą żaluzjami a spłowiały tynk kraśnieje
resztkami koloru

moje miasto nie pozostawia drogi ucieczki
a ja zaklinam
tak, tak, tak...

[szczepantrzeszcz]

A co potem? Wielkie solarne halo z dwoma bocznymi słońcami? Małe to i lokalne, gdzie mu tam do rozbłyskow namiętnej protuberancji, ale patrzysz i żyć się chce... i nie jest potrzebna droga ucieczki.