Biały koń

[szczepantrzeszcz]

Przeczytałem raz jeszcze "Cztery pory odpustów, przeczytałem to, co zamieściła Blackrose (Wiosna) i przypomniał mi się mój dawny tekst. Impresje o podobnym charakterze, więc zamieszczam... nieszczęścia chodzą parami. Może po trzy też chodzą.

Biały koń

Otrząsnąć się, złapać oddech, w mrok spojrzeć inaczej,
gdy świat za oknem w białe otulony futro,
a mi tak się coś pieprzy, coś w duszy kołacze
i nie wiem czy to wczoraj, czy dzisiaj, czy jutro.

Otrząsnąć się, złapać oddech, coś zacząć od nowa,
gdy mróz za oknem trzaska, śnieg chrzęści pod butem,
a mi tak się coś pieprzy. Dzień w zimy okowach
i nie wiem czy to świat, czy myśli mrozem skute.

Biały koń? Nie, śnieg pada. Świat przystanął w biegu,
piję kawę i nogę zakładam na nogę.
Słyszę szron, sople lodu. Słyszę płatki śniegu,
słyszę zimę, a siebie usłyszeć nie mogę.

[Bill. B]

Zima to dobra pora, aby próbować spojrzeć w głębokie zakątki skrytego umysłu. Niestety bywa on zastany na tyle, że ciężko coś wartościowego wydobyć na wierzch. Patrząc przez okno podczas mroźnego poranka na zamarznięty krajobraz można odnieść wrażenie, że to samo dzieje się w naszej głowie. Podoba mi się Twoja interpretacja, ale słowo "pieprzy" użyte dwukrotnie jakoś mi nie pasuje

[szczepantrzeszcz]

Zima to dobra pora, aby próbować spojrzeć w głębokie zakątki skrytego umysłu.

Każda pora dobra, tyle że w zakątkach skrytego umysłu łatwo zabłądzić.

Niestety bywa on zastany na tyle, że ciężko coś wartościowego wydobyć na wierzch.

Próbować warto.

...ale słowo "pieprzy" użyte dwukrotnie jakoś mi nie pasuje

Na wulgaryzmy warto spoglądać łaskawym okiem. Poezja domaga się zwięzłości, a grube słowa umoźliwiają osiągnięcie owej zwięzłości w sposób lekki, łatwy i... no właśnie, problem w tym, że nie dla wszystkich przyjemny.

[Ivan]

Widzę w tym wierszu podmiot liryczny który od jakiegoś czasu siedzi zamknięty w jakimś budynku. Nie może być to długo bo zapas kawy już dawno musiałby się wyczerpać. Jednak jest tam na tyle długo zamknięty aby już wszystko zaczęło mu się wydawać takie same, nie wspominając o przewidzeniach.

[Camenne]

A mi tak się coś pieprzy, coś w duszy kołacze
i nie wiem czy to wczoraj, czy dzisiaj, czy jutro.

Mirek pewnie podniósłby alarm, że "Jak to "mi" na początku zdania?!", jego nie ma, więc czuję się w obowiązku napomknąć

Biały koń? Nie, śnieg pada. Świat przystanął w biegu,
piję kawę i nogę zakładam na nogę.
Słyszę szron, sople lodu. Słyszę płatki śniegu,
słyszę zimę, a siebie usłyszeć nie mogę.

Prze-prze-prześwietne Uwielbiam twoje pisanie, Szczepanie, jest zawsze ciekawe i przemyślane.

Zapiórkuję cię, Szczepcio, co tam!

[szczepantrzeszcz]

A mi tak się coś pieprzy, coś w duszy kołacze
i nie wiem czy to wczoraj, czy dzisiaj, czy jutro.

Mirek pewnie podniósłby alarm, że "Jak to "mi" na początku zdania?!", jego nie ma, więc czuję się w obowiązku napomknąć

Mirek miałby rację i Ty również masz rację. Lepiej nie zaczynać zdania od "a mi", tym bardziej, że w potocznej mowie nie byłoby nowego zdania. Poprawiłem. Zapewne interpunkcja niezgodna z regułami sztuki, jednak najbliższe są dla mnie wiersze imitujące, czy też nawiązujące do potocznej mowy, stąd moje uporczywe przy-przecinkach-trwanie.

Zapiórkuję cię, Szczepcio, co tam!

Dzięki wielkie. Wczoraj przegrałem mecz z Nigerią, dzisiaj w skakaniu lepsi byli Niemcy. Kiedy Cam składa wyrazy uznania, samopoczucie znacząco się poprawia, tylko, że ja prosty człowiek i nie wiem, co znaczy "zapiórkuję"... ale dziękuję z góry.

Widzę w tym wierszu podmiot liryczny który od jakiegoś czasu siedzi zamknięty w jakimś budynku.

Przede wszystkim zamknięty w sobie. Z budynku uciec można...

Nie może być to długo bo zapas kawy już dawno musiałby się wyczerpać.

Podmiot liryczny by uwiądł i napisanie wiersza okazałoby się zadaniem ponad siły. Poranna kawa być musi.

Jednak jest tam na tyle długo zamknięty aby już wszystko zaczęło mu się wydawać takie same, nie wspominając o przewidzeniach.

Czasem wystarczy jedno słowo, bądź brak tego jednego słowa, aby wszystko zaczęło wydawać się takie samo, a przewidzenia... w poezji nie mówi się o przewidzeniach. Mówi się o życiu... na jedno wychodzi

[Camenne]

Szczepanie, "Piórko" to nasza "zabawa" forumowa: viewtopic.php?f=70&t=5373. Zapiórkowany może wziąć udział i skomentować trzy teksty lub zrezygnować