Kiedy Słowo

[elakwiecinska]

Kiedy Słowo
bólem się stało
a Ciało
z Krzyżem
złączyło się w jedno
zapłakał Bóg

[Camenne]

Chyba niezbyt "science-fiction".

Czy taką parafrazę w ogóle można uznać za wiersz, samoistną poezję? Mam wątpliwości.

[Kawka]

Może to i nie poezja. Jednak nad tekstem warto się pochylić. Powiedzmy, że to taka wymiana ognia.

[Ivan]

Cóż, gdyby kilkakrotnie mniej użyć entera, dodać trochę tekstu i użyć jakiś przymiotników, to moim zdaniem to jeszcze by uszło

Co do tematyki, jako agnostyk myślę że jak już miałby tu być jakiś tag, to lepiej pasowałbym "obyczajowe", a jeszcze lepiej "melancholia"

[Camenne]

Może to i nie poezja. Jednak nad tekstem warto się pochylić. Powiedzmy, że to taka wymiana ognia.

Ogólnie zgadzam się, ale w tym przypadku obawiałabym się tej wymiany ognia, biorąc pod uwagę, jaka była burza pod poprzednim wierszem tej autorki i jak długo trwała. Zresztą nawet jeżeli pojawi się jakakolwiek dyskusja, prawdopodobnie autorka znowu nie będzie logować się przez parę miesięcy, nie ustosunkuje się do dyskusji wcale i nagle wróci, by znów wrzucić tekst i zniknąć.
Zawsze mnie dziwiło, po co wrzucać cokolwiek na fora, jeżeli nie jest się zainteresowanym opiniami, ale, no, nic nowego w internecie.

[szczepantrzeszcz]

Czy taką parafrazę w ogóle można uznać za wiersz,

skoro haiku można... Ja sobie zadałem pytanie, czy uznanie, bądź nieuznanie za wiersz, coś zmieni w moim odbiorze tego, co Autor napisał. Wyszło mi, że odbiór pozostanie taki sam: pozytywne odczucia estetyczne i niedosyt. Gra słów, która podobnie jak niegdysiejsza "Zdrowaś Maryjo" pozostanie w pamięci i dotkliwy brak podmiotu lirycznego... ten utwór jest taki... bezosobowy. Szkoda.

samoistną poezję?

Samoistną? Z całą pewnością. Czy poezję? Samoistność jest warunkiem koniecznym, jednak nie jest warunkiem wystarczającym. Myślę, że wielu z tych, którzy lubią w krótkich formach szukać, poezję odnajdzie.

Tym, którzy podobnie jak ja, czują niedosyt, mogę zaproponować zdjęcie, które w zeszłym roku popełniłem, wędując po Ziemi kłodzkiej. Wierszydło tradycyjne do bólu, ale kiedy przeczytałem, jakoś cieplej się na sercu zrobiło.


Kaplica górska, okolice Barda

[Alchemik]

Czy grafika wiersza jest aż tak ważna?
Ciągle mam wypominanie o entera.
A to taki oddech poety.
Ale każdy oddycha we własnym rytmie.
Słowa są ważne a nie ich zgrupowanie.
Ich zgrupowanie czytamy sobie sami.
Poeta poleca.
Poleca czytanie w takim a nie innym rytmie.
Czytelnik nie jest baranem i czyta tak jak chce.

Teraz, jeżeli chodzi o te konkretne słowa.
Właśnie graficznie tworzą pewną oryginalność.
Poza tym, to tylko przypominanie.
Jak coroczne Święto Zmartwychwstania, które właśnie nadchodzi.

Niemniej, to poetyckie ujęcie tematu, choćby to nie była poezja wyżyn.

Jurek