Gdy odejdziesz

[Hannah Isis]

Gdy odejdziesz
Zostanie mi tylko o tobie wspomnienie.
Ból I twoje cierpienie.
Gdy żegnać cię będę,
W myślach przywołując obraz twòj.
Zranionego serca pragnienie.
Wiem już nie jesteś mòj.
I nadejdzie kres wszystkiego.
W zawieszeniu trwać chwili odległej.
By wkońcu w potępieniu zakończyć żywot swòj.
Bo nikt nie chce istnieć w cierpieniu , pustce I osamotnieniu.

H.I

[Camenne]

W pierwszej kolejności uwagi - znaczna zaimkoza w postaci wielu "twój", "mój", "swój", "twoje" etc. Rymy miejscami są banalne i częstochowskie, miejscami nieregularne lub nie ma ich wcale. Dodatkowo zapis jest niedbały, mamy literówki, "ó" z kreseczką w drugą stronę, zapis dużą literą zamiast małą, plus liczne błędy interpunkcyjne.


Bardzo pompatycznie o rozstaniu i cierpieniu, to w połączeniu ze wzniosłością słownictwa ("cierpienie", "pragnienie", "potępienie", "żywot" etc.) i rymami częstochowskimi daje efekt poezji początkującego. Byłoby tu sporo do poprawienia i dopracowania.