Administracja i tak ukraca tutaj dyskusje w dziwny i niezrozumiały dla mnie sposób
Ukraca, bo dyskusje tego typu nie są wartościowymi dyskusjami. I już pospieszę z wyjaśnieniem dlatego - pełne zawoalowanych adpersonamek, czepiania się słówek, przekomarzanek i odbiajania pingponga raczej nie służą niczemu poza satysfakcją osoby, która odbija pingponga lepiej. W tym przypadku wolałabym czytać o selfpublishingu, tu dyskusja świetnie się zaczęła, a przeszła w serię o czyimś tonie wypowiedzi albo tym, czemu jest albo nie jest komuś szkoda osoby w takim wydawnictwie wydanej. "Mi jest szkoda", "a mi nie ", "a dlaczego nie", "a dlatego", rzeczywiście wartościowa treść.
Proszę o zaprzestanie tej serii i powrót do tematu.
Najsmutniejsze jest to, że wydawnictwa selfpublishingowe genialnie zapełniają niszę pełną osób, które wydać by chciały, ale nikt tego nie chciał zrobić, więc właściwie to jest świetny sposób na biznes. Jest potrzeba - jest usługa. Szkoda przede wszystkim kilku rzeczy, spadku jakości literatury i generowania masy bezwartościowej treści, którą ktoś wyda i nazwie się pisarzem, ale szkoda też ludzi, którzy się w to wplątali, bo nie sprowadzałabym wszystkich do grafomanów-analfabetów, dla których to była jedyna szansa na druk. Na self decyduje się dużo osób nie tylko naiwnych, ale też zwyczajnie niezorientowanych w realiach lub np. niecierpliwych, którzy chcą już-zaraz, a dla których czekanie kilku miesięcy na odpis tradycyjnego wydawnictwa to niepotrzebnie stracony czas. Pomijając te aspekty, które już padły, to selfy w sumie wykorzystują psychologię pieniądza - bo sporo osób uważa coś za lepsze, jeżeli musi za to więcej zapłacić. Tyle że w tym przypadku niby płacą za coś, a otrzymują praktycznie nic. Za zapłatą powinna iść jakaś konkretna usługa, a w końcu za wydanie, skład etc. te wydawnictwa liczą sobie kilka-, nawet kilkanaście tysięcy złotych, rzędu 10 tysięcy w NovaeRes. To nie jest mała kwota, wysoka może również nie, ale, szczerze, w tej cenie oni oficjalnie oferują korektę - której nie ma, często redakcję - której nie ma, egzemplarze - których się na oczy nie widzi z jakiegoś względu. Czytałam ostatnio artykuł jeszcze innej osoby, z którego własnie najbardziej zapamiętałam to, że dostała do ręki tylko kilka wynegocjowanych egzemplarzy dla przyjaciół, o które łatwo nie było, a o reszcie nie usłyszała nic poza tym, że najpierw rzekomo wysłali je do księgarni, a po roku podobno wróciły do magazynu. I tyle po tych kilkuset egzemplarzach.
Selfy przede wszystkim oszukują, oferując niemal wszystko to, co tradycyjnie wydawnictwo, bo tak naprawdę tylko o braku reklamy uczciwie piszą, a i tak chyba nie na stronach, tylko po kontakcie mailowym. Moim zdaniem to jest forma oszustwa, naciągania.
) 
