Recepta na idealne notatki?

[whatsername]

Sporo z nas, Artefaktowiczów, para się pisaniem. I zwłaszcza gdy tworzymy coś dłuższego, często robimy różnego rodzaju ściągi - a to z planem akcji, a to charakterystyką bohaterów czy z wydarzeniami z historii naszego świata. I tutaj pytanie do Was - jaką formę notatek preferujecie? Oblepiacie swoje cztery kąty karteczkami samoprzylepnymi, w szafkach leżą Wam kartony pełne zeszytów, czy raczej wolicie wszystko spisywać na komputerze? A może w ogóle obchodzicie się bez notatek?
Zapraszam do dyskusji.

[Ptakuba]

Zupełnie chaotyczne i bezsensowne, każda w innej konwencji, byleby każda myśl była jakoś tam zapisana. Wszystko zostaje w pamięci i się człowiek nie męczy ani nie traci animuszu. Ostatnio próbowałem stworzyć jedną, spójną, maksymalnie rozbudowaną ale czytelną i ścisłą mapę wątków motywów oraz rozłożenia ich przywołań w czasie i nie polecam. Co prawda wrócę do tego, bo chcę, żeby to służyło maksymalnemu rozbudowaniu i wykorzystaniu każdego wątku i motywu w toku opowieści (nada to barwy i w ogóle będzie niesamowite), ale jeśli nie jest mowa o planowaniu swojego opus magnum wymyślanego od lat, to raczej jest to gra niewarta świeczki.

[Camenne]

Na pewno nie mam recepty Niestety, średnio lubię robić notatki w fizycznej formie, najczęściej mam na to osobny plik (i zresztą mam tam wszystko, plany, pomysły, zdania do wykorzystania później, zero ładu i składu), a w przypadku krótkich tekstów pisanych na bieżąco nie robię ich wcale. Kiedyś robiłam zwłaszcza plany fabuły i to z prawdziwego zdarzenia, punkty, podpunkty, komentarze i opisy szczegółowe, ale za dużo zachodu, bo wcale nie sprawdzają się u mnie lepiej niż luźne, chaotyczne zapiski.

[InfraRedSubZeral]

Recepta na idealne? Założyć oddzielny plik, albo komentować bezpośrednio pod textem. Pisać dużo, notatki porządkować.

[teszka]

Wcześniej nie stosowałam, bo szłam na totalny żywioł, ale z racji tego, że z obecną historią wiążę dość poważne plany, to założyłam specjalny zeszyt, w którym zapisuję wszystko: plan wydarzeń na najbliższe fragmenty, jakieś dialogi (czy nawet jedna wypowiedź), jakieś cechy bohaterów, pomysły dot. dalszych losów bohaterów. Zawsze są to dość szczegółowe opisy - gelejza jestem, zapomniałabym Prowadzenie takich notatek, w moim wypadku, maks się sprawdziło i nie żałuję!

[zielarka]

Wszelakiej maści myśli, które utrwalone zostać muszą, zapisuje pod wpływem impulsu gdziekolwiek i na czymkolwiek. Jeżeli natomiast nie mam dostępu do kawałka papieru albo jakiegokolwiek urządzenia (to często zdarza mi się w Kościele) — tworzę taką notatkę, słowo po słowie, w głowie. To coś jak metoda pałacu pamięci, przydatna umiejętność.

[GenerałŚwinkaMorska]

Z notatkami są dwa koncepty. Jeśli chodzi o notatki, które mają w przyszłości stać się opowiadaniem to powstają w zeszycie i zwykle są chaotyczne do granic możliwości. Podobnie z planem akcji, który po prostu rozpisuję sobie w krótkich punktach:
1. Rozmowa A i B
2. B i C mówią o A
Wszelakie notatki typu: imiona postaci, miejsca zamieszkania, wygląd, chronologia muszą mieć postać graficzną. Umieszczam je w tabelkach i w razie jakichś problemów zawsze mogę sobie przypomnieć daną rzecz.

[Sanne]

Notatki muszą być u mnie uporządkowane, kolorowe bo wtedy lepiej widać i koniecznie pisane ręcznie. I koniecznie w zeszytach B5 Inaczej mi się nie podobają.
W tabelkach robię wiek. Mam straszny problem z liczeniem chociażby wieku bohaterów więc mam dużą rozpiskę kto miał w którym roku ile lat i sięgam do niej bardzo często. No i każdy bohater ma drzewo genealogiczne do dwóch pokoleń wstecz.
Uwielbiam rozpiski wydarzeń, cech bohaterów, z dziwniejszych rzeczy mam nawet stronę z podziałem obowiązków domowych.
Rzeczy bardziej obrazkowe trzymam na posegregowanych tablicach na pintereście.
I to trochę dziwne bo w życiu jestem strasznym bałaganiarzem, ale do notatek podchodzę pedantycznie.

[GenerałŚwinkaMorska]

W tabelkach robię wiek. Mam straszny problem z liczeniem chociażby wieku bohaterów więc mam dużą rozpiskę kto miał w którym roku ile lat i sięgam do niej bardzo często. No i każdy bohater ma drzewo genealogiczne do dwóch pokoleń wstecz.

Ta U mnie często pojawiają się retrospekcje i potem trzeba zapisywać wszelkie daty, aby nie powychodziły śmiechy-chichy. A jeśli chodzi o pokrewieństwo to wystarczy mi krótkie zdanie: A i B są rodzicami C.

Uwielbiam rozpiski wydarzeń, cech bohaterów, z dziwniejszych rzeczy mam nawet stronę z podziałem obowiązków domowych.
Rzeczy bardziej obrazkowe trzymam na posegregowanych tablicach na pintereście.

U mnie trochę to wygląda jak notatki z Wikipedii. Po lewej hasła: wiek, imię, miejsce zamieszkania, a po prawej odpowiedzi.

[Sanne]

Akurat tabelka z datami powstała przy którymś z kolei błędzie w tej kwestii, więc teraz strasznie tego pilnuję. A co do rodziców i dziadków to lubię mieć ich wiek i zawód, nie wiadomo kiedy się przyda.

A bohaterom piszę bardziej coś w stylu CV. Najpierw data urodzenia, wykształcenie, potem praca, potem miejsca zamieszkania itd.