Kochany T-Rex

[Anna Nazabi]

Zainspirował mnie nowy film o dinozaurach. Cóż za majstersztyk!

T – rex kociak duży,
spotkanie z nim źle nie wróży
Trzeba się nad nim litować,
Od zguby go uratować.

Przez stepy raptor pobiegnie,
w niebo spojrzy i westchnie
Inny świat przed nim okrutny
Co zrobi gdy spotka wędrowca,
Ta biedna, zagubiona jednostka?

Trzeba je było ratować,
w świat puścić i aklimatyzować
By z ludźmi współistniały,
razem z serferami pływały.
Bo przecież nic nam nie grozi
gdy T rex się zadomowi.

W naszym – ich świecie.

Matka z dzieckiem w wózeczku,
na spacer wyszła na słoneczko,
gdzie by się spodziewała, że
nad nim zatrzepoczą skrzydła,
i porwie jej dziecko istota przebrzydła.

Pterodaktyl się chciał przywitać,
jak można na nim psy wieszać!

Przecież nie zrobił nic złego
To z TOBĄ jest źle kolego!
Brakuje współczucia i gościnności.
W naszym – ich świecie.

Więcej litości.